Z uwagi na pogłębiające się problemy z pozyskiwaniem środków na państwowe emerytury, wynikające z dużej liczby emerytów oraz odpływem ludzi młodych za granicę, czy też zmniejszona ilością narodzin, każdy powinien zastanowić się, w jaki sposób może zgromadzić dodatkowe środki, które pomnożą naszą emeryturę.
Możemy skorzystać z indywidualnej formy oszczędzania na kontach IKE czy IKZE, ale można rozważyć również alternatywną opcję.
4 października 2018 roku powstała ustawa o tzw pracowniczych planach kapitałowych, która weszła w życie 1 stycznia 2019 roku. W skrócie określa ona szczególny plan oszczędzania na poczet emerytury, który podejmują wspólnie trzy podmioty – pracownik, pracodawca oraz państwo. Każdy z tych podmiotów partycypuje w kosztach odkładanych pieniędzy w różnym stopniu, co określa ustawa.
Pracownik, jeśli zdecyduje się przyłączyć do PPK co miesiąc ponosi opłatę 2% wynagrodzenia brutto z możliwością dołożenia kolejnych dobrowolnych 2%. Pracodawca wpłaca 1,5% wpłaty minimalnej, mając możliwość dołączenia również 2,5% podstawy składek emerytalno-rentowych. Państwo zaś dokłada 250zł czynszu inicjalnego na powitanie oraz 240zł rocznie.
Uczestnictwo w PPK jest z zasady dobrowolne, jednak ustawa wprowadziła dla pracodawców obowiązek zapisania swoich pracowników automatycznie i określiła konkretne terminy takiego dołączenia dla poszczególnych firm. Na przykład do programu od 1 lipca 2019 miały obowiązek dołączyć podmioty, zatrudniające min 250 osób, od 1 stycznia 2020 roku przedsiębiorstwa o zatrudnieniu min 50 osób, od 1 lipca 2020 firmy zatrudniające min 20 osób, a od 1 stycznia 2021 pozostałe działalności.
Nawet jeśli pracodawcy mają obowiązek arbitralnego dołączenia pracowników do programu, to jednak sam pracownik ma prawo złożyć rezygnację z uczestnictwa, wysyłając odpowiedni wniosek do pracodawcy. Nasza decyzja nie jest jednak nieodwracalna. W każdym momencie możemy dołączyć lub zrezygnować z uczestnictwa w programie. Jedyna rzecz, na którą nie mamy wpływu, jest instytucja, która zostanie dedykowana do obsługi naszego funduszu – tą wybiera bowiem pracodawca, często w porozumieniu ze związkami zawodowymi.
Jeśli zrezygnujemy z programu w trakcie jego trwania przysługuje nam zwrot pobranych w miesiącu złożenia wniosku wpłat, a dalsze oczywiście nie będą od nas zabierane. Co istotne, wniosek o przyłączenie do programu możemy złożyć w każdej chwili, a dodatkowo członkostwo w programie będzie automatycznie wznawiane co 4 lata. Jeśli więc podpisaliśmy rezygnację z uczestnictwa, trzeba będzie ją wypełniać ponownie co 4 lata.
Oszczędzanie w ramach PPK ma na celu zgromadzenie kapitału na emeryturę, zatem jeśli osiągniemy wiek emerytalny przysługuje nam możliwość wypłaty swoich środków. Możemy również zdecydować o dalszym ich odkładaniu w ramach innego programu. Nalęży jednak pamiętać, że środki z PPK są opodatkowane 19% podatkiem Belki, więc jeśli wypłacimy całość środków, zostaną one pomniejszone o tą wartość. Można jednak tego uniknąć jeśli wypłacimy jedynie 25% środków, a resztę rozłożymy na raty. Ustawa stwierdza, że powinny być to min 120 rat. Możemy również przenieść nasze środki z portfela PPK na przykład na rachunek lokaty oszczędnościowej czy na polisę ubezpieczeniową.
To czy warto przystąpić do programu czy nie zależy oczywiście od naszych preferencji. Każdy z nas powinien rozważyć czy ta opcja jest korzystna czy nie. Na pewno warto ją rozważyć. Ewentualne zyski z takiego programu można sprawdzić na stronie Moje PPK, gdzie udostępniono kalkulator, pokazujący ile środków przy danych opcjach wkładu możemy uzyskać.